LANG LEVE DE OPSTAND!

1 juni 2020

Na nog een nacht van opstand in de straten van de Verenigde Staten na de moord op George Floyd, kondigt president Trump vanuit een bunker in het Witte Huis aan dat hij “Anti-Fa” zal aanmerken als een terroristische organisatie. Deze benaming beoogt een spontane, veelzijdige beweging tot een organisatie te reduceren, waarbij niet alleen een ideologie, maar ook een hiërarchisch functioneren volgens de logica van de staat wordt toegekend.

Opnieuw wordt het terrorisme gebruikt als een alibi voor de criminalisering van brede sectoren in de strijd, die op zijn beurt het “antifascisme” volledig te boven gaat. Maar naast het aan de kaak stellen van en het bestrijden van de opmars van de repressie die dit betekent, is het noodzakelijk om de polarisatie die wordt nagestreefd binnen de strijd te verwerpen. De valse keuze tussen economie en leven, opgelegd door Covid-19, heeft geleid tot een heropleving van de klassieke burgerlijke polarisatie tussen economisch liberalisme en staatsinterventie. Deze laatste is op zijn beurt weer op verschillende manieren geregeld, afhankelijk van de regio. Over het algemeen is het zo dat er wordt gesproken van een progressieve en rechtse aanpak, en zelfs van het fascisme, zoals in Brazilië en de Verenigde Staten. Wij zien het beroep op het antifascisme niet toevallig als een poging tot het kanaliseren van een opstand die zij niet kunnen beheersen.

Hoewel het straatantifascisme (de Antifa), van het straatvechterstype dat de confrontatie aangaat met de neonazistische bendes, die in de Verenigde Staten en Europa veel voorkomen, niet identiek is aan het militaire en staats-antifascisme (van “de good guys”) van de jaren dertig is, is het wel zijn erfgenaam. De zegevierende verdedigers van het officiële antifascisme hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog massaal arbeiders vermoord en vrouwen verkracht. En ze maakten rechtstreeks deel uit van de zegevierende regeringen die, in naam van de strijd tegen het fascisme, talloze landen hebben onderworpen aan een democratisch kapitalistisch regime waar geen protest meer zou mogen zijn omdat wij vrij zouden zijn en wij slechter af zouden zijn als de anderen hadden gewonnen.

Fascisme en democratie zijn altijd complementaire politieke systemen geweest die de belangen van de rijken dienden. Wanneer de democratie de strijd van de uitgebuitenen en onderdrukten niet kan bedwingen, of gewoon om ons op afstand te houden, neemt het kapitaal zijn toevlucht tot meer wrede vormen. Deze methoden, die geacht worden de voorrechten van de fascisten te zijn, maken tegenwoordig deel uit van elke regering die zich vrij en antifascistisch verklaart en ze zijn openlijk totalitair: moorden zoals die op George Floyd of de miljoenen doden door toedoen van de politie in elk land, slavenarbeid als noodzakelijke aanvulling op de arbeidsmarkt en discipline in scholen, gevangenissen en psychiatrische inrichtingen. Toch noemt geen enkele president zichzelf een fascist, maar het tegendeel!

Nu de democratie een totalitaire controle over het sociale leven is geworden, heeft het fascisme als een systeem van overheersing zijn betekenis verloren. Natuurlijk zijn er nog steeds nazi’s en fascisten, maar zij zijn niet degenen die aan de touwtjes trekken, zij zijn een probleem van de straat en moeten elke dag op straat worden bestreden. Maar antifascisme als politieke optie is een farce. Vandaag de dag dient het, net als in het verleden, alleen om de onderdrukten en de onderdrukkers, de uitbuiters en de uitgebuitenen, de heersers en de heersers te verenigen. In naam van het antifascisme worden we opgeroepen om ons aan te sluiten bij de volkerenmoordenaars van vandaag: de progressieve of linkse heersers van welk land dan ook, die evengoed bloed aan hun handen hebben. Of bij de erfgenamen van het stalinisme en het genocidale maoïsme.

Het probleem is niet rechts of links. Het probleem is het kapitalisme, het is de democratie. Je hoeft je niet aan te sluiten bij het antifascistische front om de fascisten te bestrijden. Wat ons verenigt is een gemeenschappelijk optreden overal tegen datgene wat ons uitbuit en onderdrukt, tegen de wortel van het probleem: privé-eigendom, geld en de staat.

In de straten van de V.S. mengen zwarte proletariërs zich met blanke en Latino proletariërs. Ze hebben in minder dan een week tijd het beklemmende dagelijkse leven uitgedaagd. Om dit op één enkele beweging te schuiven, zoals Trump en zijn entourage dat willen, of om de oppositie achter een deel van deze uitspraken te willen krijgen, laat slechts zien hoe goed deze twee tegengestelde fracties in de politiek op elkaar ingespeeld zijn, in de manier waarop ze deze marktwereld besturen.

Laat Trump noch de beulen waar dan ook ter wereld aan ons de doelstellingen en ontwikkelingen van onze strijd opdringen!

De staat is een terrorist!


Bron in het Nederlands: https://arbeidersstemmen.wordpress.com/2020/06/03/revolte-massale-demonstraties-en-rellen-in-de-verenigde-staten

ES https://panfletossubversivos.blogspot.com/2020/06/viva-la-revuelta.html
EN https://panfletossubversivos.blogspot.com/2020/06/long-live-revolt.html
FR https://panfletossubversivos.blogspot.com/2020/06/vive-la-revolte.html
DE https://panfletossubversivos.blogspot.com/2020/06/es-lebe-die-revolte.html